Osiem państw członkowskich Unii Europejskiej wyprzedza USA pod względem rozpowszechnienia usług szerokopasmowych. Jak podano w sprawozdaniu okresowym Komisji Europejskiej nr 13 na temat jednolitego europejskiego rynku telekomunikacyjnego, światowymi liderami w zakresie usług szerokopasmowych, ze wskaźnikami penetracji powyżej 30 %, były na koniec 2007 r. Dania, Finlandia, Holandia i Szwecja. Wszystkie wspomniane wyżej państwa, a także Wielka Brytania, Belgia, Luksemburg i Francja, osiągnęły w lipcu 2007 r. wskaźniki penetracji usług szerokopasmowych wyższe od wskaźnika dla Stanów Zjednoczonych (22,1 %). W 2007 r. dodano w Europie 19 milionów łączy szerokopasmowych, co odpowiada przeszło 50 000 gospodarstw domowych dziennie. Sektor usług szerokopasmowych wygenerował szacunkowe przychody w wysokości 62 miliardów euro, a łączna penetracja rynku osiągnęła 20 %. Umocnienie jednolitego rynku, wzmocnienie konkurencji i ograniczenie obciążeń administracyjnych może przynieść szereg dalszych korzyści konsumentom.

Wartość sektora telekomunikacyjnego wynosi prawie 300 miliardów euro (2 % PKB UE) i urósł on w ubiegłym roku o 1,9 %. Rok 2007 był również piątym kolejnym rokiem wzrostu inwestycji w tym sektorze, których wielkość przekroczyła 50 miliardów euro (wynik podobny do odnotowanego w USA i wyższy od uzyskanego łącznie przez Chiny i Japonię).

Telefonia komórkowa pozostaje największym segmentem rynku telekomunikacyjnego, odnotowując zwiększenie przychodów o 3,8 % do 137 miliardów euro. Wskaźnik penetracji telefonii komórkowej wzrósł do 112 % w porównaniu ze 103 % w roku 2006. Wskaźnik penetracji telefonii komórkowej trzeciej generacji (3G) zwiększył się w 2007 r. dwukrotnie do 20 % i posiada ona obecnie ponad 88 milionów abonentów. Jej uruchomienie spowodowało wzrost usług ruchomej transmisji danych o około 40 %.

Przychody z telefonii stacjonarnej spadły o 5 % w porównaniu z rokiem 2006, a klienci rezygnowali z tych usług na rzecz usług komórkowych oraz usług IP. Operatorzy telefonii stacjonarnej zrekompensowali to sobie mocnym wzrostem w zakresie usług szerokopasmowych, z których przychody wyniosły 62 miliardy euro.

Spadek cen usług telefonii komórkowej, dochodzący do 14 %, odzwierciedla obniżkę stawek za zakończenie połączenia w sieci komórkowej, stosowanych w rozliczeniach pomiędzy operatorami za połączenia między ich sieciami, do której doszło w wyniku interwencji krajowych regulatorów telekomunikacyjnych. Konsumenci skorzystali również na zwiększeniu oferty wiązanej. 13 % Europejczyków posiada obecnie abonament na usługę wiązaną w ramach jednego rachunku, w 12 % przypadków pakiet wiązany obejmuje telewizję, w 23 % – telefonię głosową, w 6 % – telefonię komórkową, a w 24 % – dostęp do Internetu.

Usługa przeniesienia numeru – zmiana operatora bez zmiany numeru – jest obecnie dostępna dla użytkowników telefonii stacjonarnej i komórkowej wszędzie z wyjątkiem Bułgarii i Rumunii. 12 milionów klientów zmieniło operatora w roku 2007.

W sprawozdaniu Komisji wskazano także na obszary, w których rynek telekomunikacyjny nie jest w pełni jednolity:

Tradycyjni operatorzy posiadają ponad 46 % łączy szerokopasmowych, a w siedmiu państwach członkowskich kontrolują powyżej 60 % połączeń szerokopasmowych. Na Cyprze, w Luksemburgu i Finlandii udział tradycyjnych operatorów w rynku usług szerokopasmowych wynosi ponad 70 %. Ponadto 86,5 % klientów ma dostęp do telefonii stacjonarnej poprzez infrastrukturę tradycyjnych operatorów, a w przypadku 12 państw członkowskich odsetek ten wynosi powyżej 95 %. Dzieje się tak, ponieważ zmiany regulacyjne nie zostały jeszcze dokonane albo nie przyniosły jeszcze efektów.
Stawki za zakończenie połączenia w sieci komórkowej (MTR) spadły w 2007 r., ale różnią się one znacznie w poszczególnych państwach UE. Najwyższa stawka unijna jest ponad dziesięć razy większa od stawki najniższej: 1,9 eurocenta za minutę na Cyprze wobec 22,4 eurocenta za minutę w Estonii. Może to powodować brak pewności rynkowej operatorów ogólnoeuropejskich.
Przenoszenie numeru nie odbywa się w jednakowy sposób w całej UE. Zmiana operatora w Irlandii i na Malcie zajmuje jeden dzień, ale we Włoszech i na Słowacji do dwudziestu dni.